ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΒΑΣ. ΤΕΝΤΟΜΑ
ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΦ. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ
ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ 2014 ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ
Ο «πρόλογος» του κ. Γιακαλή στην εισήγηση για τον προς συζήτηση
Προϋπολογισμό 2014 της Περιφέρειας, σαν να ήτανε γραμμένος από κάποιον
υπηρεσιακό παράγοντα των οικονομικών υπηρεσιών και όχι από τον αιρετό Περιφερειάρχη,
οριοθετεί τη σημερινή συζήτηση. Αναφέρει σε κάποιο σημείο: «Σας επισημαίνουμε ότι η αδυναμία ισοσκέλισης του προϋπολογισμού
συνεπάγεται άμεση υπαγωγή σε Πρόγραμμα Εξυγίανσης».
Δηλαδή μας λέει, δεν μπορούμε παρά να ακολουθήσουμε τις οδηγίες του
Παρατηρητήριου Οικονομικής Αυτοτέλειας (Αυτοδιοικητικής Υποτέλειας θα λέγαμε
εμείς), να ξεχάσουμε κάθε δυνατότητα αυτόνομης αναπτυξιακής και κοινωνικής
πολιτικής στη περιφέρειά, γιατί θα τεθούμε υπό «επιτροπεία», που σημαίνει
τριμηνιαίες οικονομικές αναφορές, περιορισμό κάθε μορφής προσλήψεων, δέσμευση ΚΑΠ,
ΣΑΤΑ, κλπ κλπ.
Έτσι οδηγούμαστε στο τέλος της Αυτοδιοίκησης ως αυτοτελούς θεσμού και
στην ολοκλήρωση του νεοσυγκεντρωτικού μοντέλου με μια Αυτοδιοίκηση - αποσυγκεντρωμένη
τοπική διοίκηση, με ελάχιστα στοιχεία αυτοτέλειας για τα μικρότερης σημασίας και
μόνο ζητήματα.
Οπότε τίθεται το ερώτημα, τι ρόλο παίζει η δική μας απόφαση, αφού δεν
μπορούμε να πάμε ρούπι παραπέρα από αυτά που μας επιβάλουν οι κυβερνητικές
εντολές;
Και πώς να πιστέψουμε τα λόγια της μνημονιακής συγκυβέρνησης ότι το 2014
θα βγούμε από τα μνημόνια, όταν η ίδια μνημονιακή – περιοριστική πολιτική
επιβάλλεται και για το 2015 και 2016, αφού επιβάλλεται ταυτόχρονα με την
υποβολή του Προϋπολογισμού 2014 και η υποβολή των προβλέψεων (περιορισμών θα
λέγαμε εμείς) και για τα επόμενα δύο χρόνια;
Η «Καλλικρατική» εμπειρία σχεδόν 3 χρόνων όσον αφορά τους πόρους και τα
έσοδα, τη σύνταξη και την εφαρμογή των Προϋπολογισμών της Περιφερειακής
Αυτοδιοίκησης, επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις ‘όλων όσοι χαρακτήρισαν τον «Καλλικράτη»
σαν την εφαρμογή και στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης των οικονομικών
παραμέτρων των Μνημονίων και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Έτσι η Περιφερειακή
Αυτοδιοίκηση κατέληξε να εξαντλείται μόνο και μόνο στην εξειδίκευση και
εφαρμογή της μνημονικής περιοριστικής πολιτικής.
Οι οικονομικοί πόροι της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης είναι αντιστρόφως
ανάλογοι προς τις 313 αρμοδιότητες που με τον «Καλλικράτη» της μεταφέρθηκαν. Με
την πολιτική του Μνημονίου και τις επιταγές του, έχουν περικοπεί οι ΚΑΠ
τουλάχιστον κατά 40%, εάν λάβουμε δε υπ’ όψιν ότι οι Περιφέρειεςα αναλάβαν
πρόσθετες αρμοδιότητες και συνεχίζουν να λαμβάνουν χωρίς τους αντίστοιχους πόρους, σημαίνει ότι
στην πραγματικότητα η μείωση των πόρων αγγίζει το 60%.
Τα επακόλουθα αυτής της ταξικά νεοφιλελεύθερης πολιτικής οδηγούν με
μαθηματική ακρίβεια σε νέα φορολογική
επιδρομή στις τοπικές κοινωνίες για την πληρωμή των έως σήμερα κοινωνικών
παροχών, κοινωνικής πρόνοιας, αθλητισμού, πολιτισμού, παιδείας κλπ αλλά και την
αυτοδιοίκηση σε ρόλο φορο-εισπάκτορα και υπηρέτη της ακατάσχετης φορομπηχτικής
κυβερνητικής πολιτικής (Πριν λίγες μέρες
ο κ. Μιχελάκης δήλωσε ότι «κάποτε θα πρέπει να ισχύσει και στην Ελλάδα, η
είσπραξη του φόρου ακινήτων να γίνεται από τους ΟΤΑ. Άλλωστε, αυτό συμβαίνει
στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης».
Χαρακτηριστικό της κοροϊδίας και της απαξίωσης από πλευράς της
Κυβέρνησης προς την Τ.Α., αποτελεί και το γεγονός της μη απόδοσης ως εσόδων στο
σύνολο τους, στην Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση των θεσμοθετημένων από τον
Καλλικράτη 2,4% και 4,2% από ΦΠΑ και Φόρο Εισοδήματος αντίστοιχα. Πρόσφατη μελέτη
απέδειξε ότι το ελαχιστότατο κόστος της Αυτοδιοίκησης είναι 2,6 δισ. και αυτά
που διανέμονται σήμερα στην Αυτοδιοίκηση είναι τα μισά, 1,3 δισ. Διαχείριση
δηλαδή, της μιζέριας.
Αξίζει να επισημανθεί ότι η σύνταξη του Προϋπολογισμού της Περιφέρειας
και η ενδεχόμενη ψήφιση του, πραγματοποιείται ενώ δεν έχει συζητηθεί και
ψηφιστεί στη Βουλή ο Προϋπολογισμός της Κυβέρνησης, ο οποίος σημειωτέον δεν
έχει εγκριθεί από την Τρόϊκα και από τον οποίο θα αποσαφηνίζεται και το ύψος
των ποσών που θα χορηγηθούν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και κατά συνέπεια στη
Περιφέρεια Βόρειου Αιγαίου.
Ουσιαστικά έχουμε ένα Προϋπολογισμό πλασματικό, αναξιόπιστο και
στερούμενου επαφής με την πραγματικότητα αφού συντάχθηκε σε εργαστηριακές
συνθήκες, υλοποιώντας μνημονιακές εντολές και πολιτικές.
Αντίθετα, ο Προϋπολογισμός θα μπορούσε να συμβάλλει ενεργητικά και με
σχεδιασμό, στην ανακούφιση των πληττόμενων συνανθρώπων μας, αλλά και προς
όφελος του κοινωνικού συνόλου. Οι πολιτικές εντολές που έχουν δοθεί για την
οργάνωση των αξόνων και των δράσεων του, είναι σε άλλο μήκος κύματος, εκτός
πραγματικότητας Τα παρακάτω σημεία στοιχεία θεωρούμε ότι θα έπρεπε να
χρωματίζουν τον Προϋπολογισμό:
Ο άξονας που αφορά την κοινωνική διάσταση, την κοινωνική πολιτική, την
κοινωνική αλληλεγγύη, όφειλε και οφείλει να είναι ο κυρίαρχος. Οι κοινωνικές
δαπάνες για παράδειγμα, θα έπρεπε να κατευθυνθούν σε δράσεις και προγράμματα
όπως για βοήθεια στους άνεργους και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, σίτιση και
ενίσχυση των απόρων. Ήδη η καλπάζουσα φτώχεια έχει ήδη αγκαλιάσει εκατοντάδες
χιλιάδες συνανθρώπων μας.
Δομικό στοιχείο σε ένα Προϋπολογισμό που θα επεδίωκε να είναι γειωμένος,
να αφουγκράζεται τις τοπικές κοινωνίες, είναι η συμμετοχή τους, η έκφραση της
γνώμης τους για τα ζητήματα που τους αφορούν. Η έννοια του Συμμετοχικού
Προϋπολογισμού είναι πέρα και έξω από τα πλαίσια και τη λογική σύνταξης αυτού
του Προϋπολογισμού.
Πουθενά σε κανένα Δημοτικό Διαμέρισμα ή Περιφερειακή Ενότητα δεν
συζητήθηκε το κομμάτι που τους αφορά ή το σύνολο του Προϋπολογισμού. Δεν
μαζεύτηκαν σκέψεις, ιδέες, προτάσεις, παρατηρήσεις, αρνητικά ή θετικά σχόλια.
Γνωρίζουμε ότι δεν είναι εύκολη διαδικασία, όμως είναι κεφαλαιώδους
δημοκρατικής σημασίας ζήτημα, αλλά και προσπάθεια ενεργοποίησης των πολιτών για
την επιτυχία των στόχων που θέτονται, η έννοια της συμμετοχής, του
συν-καθορισμού, της συναπόφασης. Τέτοιες πρακτικές είναι αδιανόητες για τους
τοπικούς μας άρχοντες.
Πιστεύουμε ότι ο Οικονομικός Προϋπολογισμός που σήμερα καλούμαστε να
ψηφίσουμε δεν αναμετριέται με τις παραπάνω σκέψεις και προτάσεις. Απλώς
προσπαθεί να διαχειριστεί την τρέχουσα κατάσταση ακολουθώντας την πεπατημένη.
Όμως η νέα κατάσταση επιβάλλει και νέα καθήκοντα. Καθήκοντα που αποκτούν
επιτακτική ανάγκη λόγω της πρωτοφανούς επίθεσης που δέχεται ο λαός μας και οι
εργαζόμενοι προκειμένου να ικανοποιηθούν τα επιχειρηματικά και ολιγαρχικά
σχέδια και επιδιώξεις σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Οι αυτοδιοικητικές δομές οφείλουν να
σταθούν με ό,τι εργαλείο διαθέτουν δίπλα στους πολίτες, τους εργαζόμενους, τους
συνταξιούχους, τη νεολαία, τους αγώνες τους και τα αιτήματα τους.
Εννοούμε ένα Πρόγραμμα το οποίο
σαφώς και θα απαιτεί κονδύλια, οικονομική ενίσχυση, εγρήγορση και συμμετοχή
όλου του ανθρώπινου δυναμικού, των πόρων που υπάρχουν για μια διαφορετική
ανάπτυξη. Ανάπτυξη που θα έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του
και όχι τις ανάγκες της κερδοφορίας των διαφόρων μερίδων του Κεφαλαίου.
Η ενημέρωση και κινητοποίηση των
πολιτών για την επαπειλούμενη οικονομική κατάρρευση της Περιφέρειας λόγω της
οικονομικής ασφυξίας που έχει επιβληθεί από Κυβέρνηση και Τρόϊκα και την
προσπάθεια να απεκδυθεί η Τ.Α. του κοινωνικού της ρόλου και αποστολής με ιδιωτικοποίηση
των φιλέτων της, θα έπρεπε να αποτελούν στοιχεία συναγερμού για την Διοίκηση
της Περιφέρειας.
Τέλος θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι
όσο δεν ανατρέπεται αυτή η νεοφιλελεύθερη ταξική πολιτική τόσο θα συνεχίζεται η
καταστροφή στο χώρο της Αυτοδιοίκησης και της κοινωνίας. Πρώτιστο λοιπόν
καθήκον η απαλλαγή από τα Μνημόνια και το δυσβάσταχτο ταξικό χρέος με την
εφαρμογή αναπτυξιακής κοινωνικής πολιτικής.
Από όσα εκθέσαμε είναι σαφές πως η
δική μας αντίληψη, για τον Οικονομικό Προϋπολογισμό του 2014, βρίσκεται στον
αντίποδα των όσων εισηγείται η Πλειοψηφία και για αυτό τον λόγο εμείς θα
προχωρήσουμε στην καταψήφιση του.
Θα συμφωνούσαμε μόνο αν με τη ψήφισή
του έμπαιναν άμεσοι στόχοι πάλης και διεκδίκησης της Διοίκησης της Περιφέρειας
και του Περιφερειακού Συμβουλίου για άμεση χορήγηση επιπλέον χρηματοδότησης για
τις νέες αρμοδιότητες που μεταβιβάστηκαν, για αποκατάσταση του ύψους της
κρατικής επιχορήγησης στα επίπεδα τουλάχιστον του 2009 και για την άμεση
εξόφληση όλων των χρεών παρελθόντων ετών του κράτους.
Κάτι τέτοιο όμως δεν μπορούμε να
περιμένουμε από τη σημερινή διοίκηση της περιφέρειας, που με την ανοχή, ή
μάλλον σε αγαστή συνεργασία της μείζονος αντιπολίτευσης («εποικοδομητική»
αντιπολίτευση τη λένε ι ίδιοι), αρνούνται να λάβουν αποστάσεις από τις
ασκούμενες μνημονιακές πολιτικές. Αρνούνται να συνταχθούν με τη κοινωνία που
στενάζει στην ανεργία, την ανέχεια, τη στέρηση βασικών κοινωνικών αγαθών όπως
είναι η παιδεία, η υγεία, η κοινωνική ασφάλιση.
Και με αυτή την έννοια, πλειοψηφία
και μείζονα αντιπολίτευση, θα τους είναι πολύ δύσκολο στους επόμενους έξι
προεκλογικούς μήνες να απαρνηθούν τη μνημονιακή προϊστορία και τη συμπόρευση με
τις κυβερνητικές πολιτικές. Οι συμπολίτες μας ευτυχώς έχουν κρίση και κυρίως
μνήμη και δε θα ξεγελαστούν από τον μανδύα του «ανεξάρτητου» και του “αντιμνημονιακού”
που θα θελήσουν να φορέσουν προκειμένου να διασωθούν από τη λαϊκή κατακραυγή.
Μυτιλήνη 26-11-2013
Από το γραφείου τύπου
της περιφερειακής παράταξης Βορείου Αιγαίου
«ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ»
